Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

ΔΕΝ ΑΚΥΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ
ΑΚΥΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ

Από 1η Φλεβάρη, τέθηκαν σε εφαρμογή τα νέα μέτρα κυβέρνησης και «τρόικας» για τα μέσα μεταφοράς που οδήγησαν στην επιβολή τεράστιων αυξήσεων τόσο στην τιμή των εισιτηρίων (κατά μέσο όρο 50%, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις χρηστών καρτών έως και 80%!) όσο και στην κατάργηση δρομολογίων και γραμμών λεωφορείων που εξυπηρετούσαν πολυσύχναστες και πυκνοκατοικημένες περιοχές (π.χ. συγχώνευση Α4 με 208). Τα νέα μέτρα αποβλέπουν στην σταδιακή ιδιωτικοποίηση των πιο σημαντικών και κερδοφόρων λειτουργιών τους ενώ παράλληλα έχει εξαπολυθεί μία τεράστια επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων στα μέσα μεταφοράς.

Το δικαίωμα στη μετακίνηση
Οι δημόσιες συγκοινωνίες αποτελούν κοινωνικό δικαίωμα των εργαζόμενων, της νεολαίας, και των ηλικιωμένων, ενώ για πάρα πολλούς είναι το κύριο ή και το μόνο μέσω μεταφοράς. Συμβάλλουν στην προστασία του περιβάλλοντος, αντίθετα με το Ι.Χ. αυτοκίνητο που είναι ακριβό, ρυπαίνει και δυσκολεύει τη ζωή στην πόλη.
Οι δημόσιες συγκοινωνίες όπως επίσης η εκπαίδευση και η υγεία είναι δημόσια αγαθά και όχι εμπόρευμα, έχουν κοινωνικό χαρακτήρα και πρέπει να επιδοτούνται από το κράτος και να παρέχονται δωρεάν. Δεν μπορούν να λειτουργούν με τα κριτήρια της κερδοφορίας, της ανταγωνιστικότητας και του μικρότερου κόστους. Αυτή η λογική είναι σε βάρος της ποιότητας, της εξυπηρέτησης και της κάλυψης των αναγκών της μετακίνησης και θα έχει ως αποτέλεσμα ακριβότερα εισιτήρια, περικοπή και κατάργηση των μειωμένων εισιτηρίων, λιγότερο ασφαλείς συγκοινωνίες,, μη κάλυψη σε ώρες που δεν υπάρχει αιχμή ή σε περιοχές με λίγους επιβάτες κ.α.

Να μην πληρώσουμε την κρίση τους
Για μία ακόμα φορά η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ επιχειρούν να ρίξουν το φταίξιμο στους εργαζόμενους (και) στις συγκοινωνίες και να μας διασπάσουν για να μας οδηγήσουν όλους μαζί στο μεσαίωνα των 700 € και της ελαστικής, ανασφάλιστης εργασίας.
Για μία ακόμα φορά, όμως, οι κυβερνήσεις και η πολιτική τους είναι οι πραγματικοί υπαίτιοι για τα χρέη και τα προβλήματα των συγκοινωνιών, καθώς, χρόνια τώρα, δεν απέδιδαν τους οφειλόμενους πόρους, ενώ οι διορισμένοι –και χρυσοπληρωμένοι– διοικητές είτε έπαιρναν τοκογλυφικά δάνεια από τις τράπεζες, είτε στήριζαν τα συμφέροντα διαφόρων προμηθευτών, συμβάλλοντας στην υποβάθμιση των δημόσιων συγκοινωνιών.
Αυτοί, λοιπόν, που δημιούργησαν τα ελλείμματα στις συγκοινωνίες συκοφαντούν τώρα τους εργαζόμενους και επιχειρούν να ρίξουν στους επιβάτες των μέσων μεταφοράς τα βάρη των εγκληματικών επιλογών τους και να δικαιολογήσουν τα νέα μέτρα.
Η αντίδραση των εργαζόμενων, των ανέργων, των κατοίκων που πλήττονται από αυτή την άδικη, καταστροφική και αντιλαϊκή πολιτική πρέπει να βρει τρόπους κοινής έκφρασης, να φέρει αποτελέσματα, να ανατρέψει το αδιέξοδο που θέλει τον ένα πολίτη εχθρό με τον συμπολίτη του. Μας οδηγούν με την κατηγορία του ότι «μαζί τα φάγαμε» στο να πετάμε απ’ το «καράβι» τον πιο αδύνατο, τον άνεργο, τον απολυμένο, τον μετανάστη.
Να απεμπολούμε δικαιώματα:
Στη νοσοκομειακή περίθαλψη: εισιτήριο στα εξωτερικά ιατρεία, ελλείψεις νοσοκομειακού προσωπικού
Στην παιδεία: κατάργηση της επιπρόσθετης διδασκαλίας, συγχωνεύσεις σχολείων, αύξηση μαθητών ανά τμήμα, μείωση δαπανών.
Στις συγκοινωνίες: αύξηση εισιτηρίου 40%, περικοπές δρομολογίων, μείωση ωραρίου, κατάργηση συμβάσεων εργασίας.
Στη δημόσια περιουσία: εκποίηση δημόσιας περιουσίας, προσπάθεια οικοπεδοποίησης του πρώην αεροδρομίου ελληνικού, Fast track, ΔΕΗ ενέργεια, διόδια.

Ο αγώνα μας για τις συγκοινωνίες συναντιέται με τον αγώνα για δημόσια δωρεάν εκπαίδευση και υγεία, που σήμερα βρίσκονται και αυτά στο «απόσπασμα». Συμπορεύεται με κάθε αγώνα ενάντια σε όλες τις εκφράσεις της αντιλαϊκής πολιτικής που προωθείται σήμερα από κυβέρνηση Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ.
Είναι αγώνας για την υπεράσπιση των εργασιακών συνθηκών, των μισθών, των συντάξεων, της κοινωνικής ασφάλισης, για την προάσπιση των πολιτικών και δημοκρατικών μας ελευθεριών, απέναντι στην τρομοκρατία κράτους και ΜΜΕ, για την ανάδειξη της κοινωνικής αλληλεγγύης ως κρίσιμης παραμέτρου για την ενότητα και την ενίσχυση του κινήματος, για τη στήριξη κάθε αγωνιζόμενου, διωκόμενου ή πρόσφυγα.
Για όλους αυτούς του λόγους είναι μια μάχη που πρέπει να δώσουμε όλοι μαζί. Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Μαζί με τους εργαζόμενους και τα σωματεία, σε συντονισμό με τις επιτροπές που δημιουργούνται σε κάθε γειτονιά. Είναι αγώνας που μπορεί και πρέπει να είναι νικηφόρος. Ένας αγώνας που θα συμβάλλει στον λαϊκό ξεσηκωμό ενόψει και της πανεργατικής απεργίας στις 23 Φεβρουαρίου.

• Να μην περάσει το νομοσχέδιο για τη διάλυση των συγκοινωνιών - Νίκη στον αγώνα των εργαζόμενων
• Δεν πληρώνουμε χαράτσι, δεν ακυρώνουμε εισιτήρια, δεν αγοράζουμε κάρτες
• Να πάρουν πίσω τις αυξήσεις στα εισιτήρια
• Δημόσιες και ποιοτικές συγκοινωνίες – καμία αύξηση των εισιτηρίων - δωρεάν μετακινήσεις το πρωί για όλους – μειωμένο εισιτήριο τώρα για τους χαμηλόμισθους, συνταξιούχους, νέους, ανέργους και άτομα με αναπηρία, με στόχο δωρεάν συγκοινωνίες για όλους
• Όχι στην ποινικοποίηση του κινήματος «Δεν πληρώνω»

Συμμετέχουμε με δράσεις «δεν πληρώνω» ακύρωσης των αυξήσεων στα εισιτήρια!
Δυναμώνουμε την επιτροπή κατοίκων!
Προετοιμάζουμε την ΑΠΕΡΓΙΑ της 23ης ΦΛΕΒΑΡΗ!

Την Κυριακή 27 Φεβρουαρίου στο ΚΑΠΗ Άνω Γλυφάδας (Σοφίας Βέμπο 18) στις 19:00 συζητάμε μαζί με εργαζόμενους στα Μ.Μ.Μ. με θέμα: Δημόσιες συγκοινωνίες και εργασιακές σχέσεις τη εποχή του μνημονίου-Κίνημα Ανυπακοής δεν πληρώνω.