Έχει περάσει αρκετός καιρός πια όπου τα μέτρα της κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ δεν είναι θεωρητικά σχήματα για την σωτηρία ή όχι της οικονομίας, συζητήσεις σε τηλεοπτικά πάνελ ή θριαμβολογίες για την επιτυχία. Είναι πραγματικότητα σε κάθε πτυχή της ζωής που την έχουν κάνει ασφυκτική. Απ’ την σκληρή πραγματικότητα στους χώρους δουλειάς όπου βασιλεύει η εργοδοτική αυθαιρεσία, οι απειλές, οι ατομικές συμβάσεις, οι μισθοί πείνας, οι απλήρωτες υπερωρίες μέχρι τα ποσοστά ρεκόρ της ανεργίας. Απ’ τα κάθε λογής χαράτσια που μας βάζουν (συνεχείς αυξήσεις των έμμεσων φόρων, αυξήσεις στα εισιτήρια, χαράτσι στα νοσοκομεία, αυξήσεις στις υπηρεσίες κτλ), μέχρι τη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών, τις συγχωνεύσεις σχολείων και το στραγγαλισμό κάθε κοινωνικού δικαιώματος.
Σα να μην έφταναν όλα αυτά ψάχνουν να βρούνε 50 δισ. μέσα απ’ την εκποίηση (το ξεπούλημα δηλαδή) της δημόσιας περιουσίας. Μέσα στις πρώτες προτεραιότητες είναι φυσικά ο χώρος του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και ολόκληρο το παραλιακό μέτωπο. Έχουμε χορτάσει από υποσχέσεις όλα αυτά τα χρόνια για τον χώρο αυτό. Όμως αυτό που πάντα ίσχυε είναι ότι ο χώρος αυτός από παλιά προορίζονταν να δοθεί βορά στα συμφέροντα των «επενδυτών» με βάση το σχεδιασμό που είχε η εκάστοτε κυβέρνηση για τη διαμόρφωση ολόκληρης της Αθήνας. Οι κυβερνήσεις διαχρονικά και αδιάλειπτα σχεδίαζαν υπέρ των συμφερόντων των κατασκευαστών, των ομίλων τουριστικών επενδύσεων και των εφοπλιστών. Δεν σχεδίαζαν ποτέ υπέρ των κατοίκων αγνοώντας πλήρως τις ανάγκες τους και το περιβάλλον. Γι’ αυτό, το τι θα γίνει το αεροδρόμιο συνδέεται άμεσα με το τι θα γίνει ο Υμηττός και αν θα τον κομματιάσουν με τους αυτοκινητοδρόμους, τι θα γίνει στο παραλιακό μέτωπο. Ειδικά τώρα, υπό «καθεστώς» μνημονίου το ξεπούλημα ετοιμάζεται χωρίς καν να κρατάν τα προσχήματα, γι’ αυτό και το Fast Track και οι δήθεν εξαγγελίες για θέσεις εργασίας κτλ.
Οι αντιστάσεις όμως έχουν αρχίσει ήδη να οικοδομούνται. Αντιστάσεις που οργανώνονται με βάση τις λαϊκές επιτροπές και συνελεύσεις και συντονίζονται σε όλη την Αθήνα. Το κίνημα ανυπακοής δεν πληρώνω πρέπει να δυναμώσει και να επεκταθεί. Οι τοπικές αντιστάσεις από τον επίμονο αγώνα της Κερατέας, μέχρι το μαζικό κίνημα που αναπτύσσεται για το αεροδρόμιο πρέπει να βρουν το νήμα που τις συνδέει και αυτό δεν είναι άλλο απ’ την αντιπαράθεση με τις αντιλαϊκές πολιτικές. Οι κάτοικοι μπορούν και πρέπει να πάρουν τον αγώνα στα χέρια τους, δημιουργώντας όρους πραγματικής αντιπαράθεσης και ρήξης, για να δώσουν μια νικηφόρα προοπτική απ’ τις μικρές, μέχρι τις μεγάλες αντιπαραθέσεις.
• Συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις «δεν πληρώνω» στις 23/03, 01/4, 09/04 (η μεγάλη συγκέντρωση από τις γειτονιές μας, στο Σύνταγμα)
• Παρεμβαίνουμε στον εορτασμό της 25ης Μαρτίου
• Διοργανώνουμε εκδήλωση για το θέμα του Αεροδρομίου στις 11 Απριλίου, στη Γλυφάδα
• Δυναμώνουμε τις επιτροπές κατοίκων
Το πρώην Αεροδρόμιο του Ελληνικού να γίνει Πάρκο Φυσικού Πρασίνου και Αναψυχής, με δυνατότητες ήπιου μαζικού αθλητισμού και ελεύθερης, μη εμπορευματικής πολιτιστικής δραστηριότητας, με καμία επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο.
Να κατοχυρωθεί άμεσα η ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στο χώρο του πρώην αεροδρομίου και στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις και αυτό να είναι το μοναδικό καθεστώς λειτουργίας στο σύνολο του χώρου και των εγκαταστάσεων.
Καμία νέα λεωφόρος στην περιοχή. Να πάρουν πίσω τις αυξήσεις στα εισιτήρια.
Δημόσιες και ποιοτικές συγκοινωνίες – καμία αύξηση των εισιτηρίων - δωρεάν μετακινήσεις το πρωί για όλους – μειωμένο εισιτήριο τώρα για τους χαμηλόμισθους, συνταξιούχους, νέους, ανέργους και άτομα με αναπηρία, με στόχο δωρεάν συγκοινωνίες για όλους.
Όχι στην ποινικοποίηση του κινήματος «δεν πληρώνω».
